قانون نحوه واگذاری مالکیت و اداره امور شهرک‌های صنعتی

ماده ۱ – شهرک صنعتی مکانی است دارای محدوده و مساحت معین که بر اساس قانون تأسیس شرکت شهرک‌های صنعتی ایران و اصلاحات بعدی ایجادشده یا می‌شود و نواحی صنعتی مشمول قانون شرکت شهرک‌های صنعتی‌، شامل مجموعه‌ای ساماندهی شده از واحدهای صنعتی‌، پژوهشی‌، فناوری و خدمات پشتیبانی است که در آن امکانات زیربنایی و خدمات ضروری موردنیاز به واحدهای مذکور واگذار می‌شود.

ماده ۲ – مالکیت در شهرکها و نواحی صنعتی شامل مالکیت قسمت‌های اختصاصی و مالکیت قسمت‌های مشترک می‌باشد.

ماده ۳ – قسمت‌های مشترک مذکور در این قانون عبارت است از قسمت‌هایی از شهرک صنعتی که حق استفاده از آن به کلیه مالکان واحدهای مستقر در شهرک تعلق می‌گیرد و منحصر به یک یا چند واحد نمی‌باشد. به‌طورکلی قسمت‌هایی که برای استفاده اختصاصی واگذار نشده یا در اسناد مالکیت‌، ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکان شناخته‌نشده است از قسمت‌های مشترک محسوب می‌شود.

ماده ۴ – حقوق هر مالک در قسمت اختصاصی و سهم او در قسمت‌های مشترک غیرقابل‌تفکیک بوده و در صورت انتقال قسمت اختصاصی به هر نحو، به‌تبع آن انتقال حقوق و تکالیف مربوط به قسمت مشترک اجتناب‌ناپذیر می‌باشد.

ماده ۵ – شرکت شهرک‌های صنعتی استان موظف است ضمن ترغیب مالکان و دعوت از آن‌ها مطابق اساسنامه نمونه تهیه‌شده توسط سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران با رعایت مفاد قانون تجارت نسبت به تشکیل شرکت خدماتی شهرک صنعتی اقدام نماید.

نحوه دعوت و تشکیل مجامع عمومی شرکت خدماتی و نحوه تعیین هیأت مدیره و حدنصاب رسمیت جلسات و سایر موارد در اساسنامه یادشده پیش‌بینی می‌شود. ریاست مجمع عمومی با مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره شرکت شهرک‌های صنعتی استان است‌.

تبصره ۱ – اشخاصی که به‌منظور احداث واحد تولیدی‌، صنعتی یا خدماتی با شرکت شهرک‌های صنعتی استان قرارداد منعقد می‌نمایند، عضو شرکت خدماتی محسوب می‌شوند.

تبصره ۲ – تا زمان تشکیل شرکت خدماتی مذکور، شرکت شهرک‌های صنعتی استان نسبت به اداره شهرک‌های صنعتی بر اساس این قانون اقدام می‌نماید.

ماده ۶ – در صورت خودداری هیأت مدیره شرکت خدماتی از اجرای وظایف مقرر در این قانون و اساسنامه ذی‌ربط‌، شرکت شهرک‌های صنعتی استان موظف است ضمن عزل اعضاء هیأت مدیره و مدیرعامل با تشخیص و تصویب هیأت مدیره خود، نسبت به اداره امور شهرک صنعتی به‌حساب شرکت خدماتی اقدام و ظرف مدت سه ماه از زمان برکناری هیأت‌مدیره با تشکیل مجمع عمومی شرکت خدماتی‌، انتخابات اعضاء هیأت مدیره جدید را برگزار نماید.

ماده ۷ – حقوق هر یک از مالکان قسمت‌های اختصاصی از قسمت‌های مشترک و همچنین تعهدات و قدرالسهم هر یک از آنان از مخارج قسمت‌های مشترک متناسب با نسبت مساحت قسمت اختصاصی آن‌ها به مجموع مساحت تمام قسمت‌های اختصاصی شهرک صنعتی است‌. در مورد بخش‌هایی که عرفاً اختصاص به یک قسمت داشته یا ارتباطی با مساحت اختصاصی ندارد، مجمع

عمومی ترتیب دیگری را برای تقسیم مخارج آن‌ها پیش‌بینی می‌کند. پرداخت هزینه‌های مشترک اعم از این‌که ملک مورداستفاده قرار گیرد یا نگیرد الزامی است‌.

تبصره – نرخ هزینه‌های مشترک به تصویب مجمع عمومی شرکت خدماتی می‌رسد. سهم هر یک از مالکان یا استفاده‌کنندگان (متصرف قانونی‌) از هزینه‌های مشترک توسط هیأت مدیره محاسبه و دریافت می‌شود.

ماده ۸ – هریک از مالکان می‌توانند با رعایت مقررات این قانون و ضوابط و مقررات ساخت‌وساز، عملیاتی را که برای استفاده بهتر از قسمت اختصاصی خود مفید می‌دانند، انجام دهند.

تبصره- تغییر در قسمت‌های مشترک توسط شرکت خدماتی پس از موافقت مجمع عمومی شرکت مذکور و تصویب شرکت شهرک‌های صنعتی استان و رعایت ضوابط مقرر در این قانون مجاز می‌باشد.

ماده ۹ – چنانچه مالک یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) از پرداخت سهم خود از هزینه‌های مشترک امتناع کند مدیر یا هیأت مدیره به‌وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز، آن را مطالبه می‌نماید.

هرگاه مالک یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه سهم بدهی خود را نپردازد، مدیر یا هیأت مدیره می‌تواند به تشخیص خود و با توجه به امکانات از دادن خدمات مشترک خودداری کند و درصورتی‌که مالک و یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) همچنان اقدام به تسویه‌حساب ننماید، اداره ثبت محل وقوع شهرک صنعتی به تقاضای مدیرعامل برای وصول وجه مزبور بر طبق اظهارنامه ابلاغ‌شده اجرائیه صادر خواهد کرد.

عملیات اجرائی وفق مقررات اجراء اسناد رسمی صورت خواهد گرفت و درهرحال مدیر یا هیأت مدیره موظف می‌باشند که به‌محض وصول وجوه مورد مطالبه یا ارائه دستور موقت دادگاه نسبت به برقراری مجدد خدمات مشترک فوراً اقدام نمایند.

تبصره ۱ – درصورتی‌که قطع خدمت یا خدمات مشترک ممکن یا مؤثر نباشد، هیأت مدیره می‌تواند حسب مورد علیه مالک یا متصرف قانونی به مراجع قضائی شکایت کند، دادگاه‌ها موظفند این‌گونه شکایات را خارج از نوبت رسیدگی و بدهکار را مکلف به پرداخت بدهی نمایند. همچنین دادگاه‌ها می‌توانند این قبیل بدهکاران را تا پنج برابر مبلغ بدهی جریمه کنند.

استفاده مجدد از خدمات مشترک موکول به پرداخت هزینه‌های معوق مربوط به گواهی هیأت مدیره شرکت خدماتی و یا به‌حکم دادگاه و نیز هزینه مربوط به استفاده مجدد خواهد بود.

تبصره ۲ – رونوشت مدارک مثبت سمت مدیرعامل و صورت ریز سهم مالک یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) از هزینه‌های مشترک و رونوشت اظهارنامه ابلاغ‌شده به مالک یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) باید ضمیمه تقاضانامه صدور اجرائیه گردد.

تبصره ۳ – نظر هیأت مدیره ظرف ده روز پس از ابلاغ اظهارنامه به مالک در دادگاه صالح محل وقوع شهرک صنعتی قابل‌اعتراض است‌.

دادگاه خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی مدنی به موضوع رسیدگی و رأی می‌دهد.

در مواردی که طبق ماده فوق تصمیم به قطع خدمات مشترک اتخاذشده و رسیدگی سریع به اعتراض ممکن نباشد دادگاه به‌محض وصول اعتراض اگر دلایل را قوی تشخیص دهد دستور متوقف گذاردن تصمیم قطع خدمات مشترک را تا صدور رأی خواهد داد.

تبصره ۴ – درصورتی‌که مالک یا استفاده‌کننده (متصرف قانونی‌) برای بار سوم یا بیشتر در دادگاه محکوم به پرداخت هزینه‌های مشترک گردد علاوه بر سایر پرداختی‌ها و هزینه‌های دادرسی و سایر هزینه‌های مربوط‌، به حداکثر جریمه موضوع تبصره (۱) این

ماده به نفع صندوق دولت محکوم می‌گردد.

تبصره ۵ – بدهی‌های هر واحد بابت هزینه‌های مشترک موضوع این قانون به آن واحد تعلق داشته و قابل انفکاک نمی‌باشد و با هر نقل‌وانتقال واحد به انتقال گیرنده منتقل می‌شود.

ماده ۱۰ – دفاتر اسناد رسمی موظفند در هنگام تنظیم هر نوع سند اعم از انتقال‌، اجاره‌، رهن‌، صلح و هبه علاوه بر تأیید شرکت شهرک‌های صنعتی استان‌، گواهی مربوط به تسویه‌حساب هزینه‌های مشترک را که به تأیید شرکت خدماتی مربوط رسیده باشد از

مالک یا قائم‌مقام یا نماینده قانونی او مطالبه نمایند.

ماده ۱۱ – درصورتی‌که بنا به تشخیص و تصویب مجمع عمومی شرکت خدماتی‌، عمر مفید تمام یا بخشی از ابنیه و تأسیسات عمومی شهرک صنعتی به پایان رسیده و یا به هر دلیل دچار فرسودگی کلی شده باشد و اقلیت مالکان قسمت‌های اختصاصی با بازسازی آن موافق نباشند، هیأت مدیره شرکت خدماتی پس از کسب نظر سه کارشناس رسمی می‌تواند نسبت به

بازسازی ابنیه و تأسیسات عمومی مذکور اقدام نموده و پس از اتمام عملیات فوق و تعیین سهم هر یک از مالکان از هزینه‌های انجام‌شده، سهم مالک یا مالکان یادشده را از آنان مطالبه و دریافت نماید. در صورت استنکاف از پرداخت هزینه‌های مزبور بر اساس حکم دادگاه و مقررات مربوط اقدام می‌گردد. در صورت عدم توافق در انتخاب کارشناسان‌، شرکت شهرک‌های صنعتی استان ذی‌ربط با درخواست هیأت مدیره شرکت خدماتی اقدام به انتخاب هیأت کارشناسی خواهد کرد.

ماده ۱۲ – آئین‌نامه اجرائی این قانون ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب آن بنا به پیشنهاد وزارتخانه‌های صنایع و معادن و دادگستری به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.